Depresją w języku potocznym nazywamy przejściowe i szybko przemijające pogorszenie nastroju. Jednak dla wielu osób jest to poważna choroba wymagająca leczenia. Obejmuje grupę schorzeń określonych jako „zaburzenia afektywne”( schorzenia psychiczne, w których dominującymi objawami są zaburzenia nastroju). Prof. Kępiński w książce pt. ”Melancholia” pisze o depresji jako o zaburzeniu życia uczuciowego, którego osiowym objawem jest dominujące uczucie smutku, przygnębienie, zniechęcenie, przytłoczenie ciężarem życia, poczucie krzywdy i winy jednocześnie oraz takie emocje jak lęk i gniew. Przygaszony nastrój depresji odpowiedzialny jest za utratę wizji przyszłości, a w konsekwencji za zaburzenie poczucia wpływu i kontroli. U osób w wieku młodzieńczym najczęściej pojawia się depresja skoncentrowana na poczuciu, że przyszłość przed nimi jest zamknięta i pusta. Osoba w tym stanie odczuwa boleśnie bezsens życia, nie widzi przyszłości przed sobą. U osób dojrzałych i starszych przeżycia koncentrują się na przeszłości. Wówczas człowiek nie może oderwać się od bilansowania życia, od rzekomych win, które zaciążyły na jego życiu, uważa, że zmarnował swoje życie i musi ponieść karę za wszystko. Można wyróżnić kilka typów depresji. Jedną z najstarszych jest depresja endogenna, która ma następujące podstawowe objawy: - obniżenie podstawowego nastroju przeżywane przez chorych jako stan smutku, przygnębienia, niemożność przeżywania szczęścia i zadowolenia z wykonywanych czynności, które kiedyś sprawiały radość. Obniżenie nastroju jest niezależne od zdarzeń bieżących i nie ulega większym zmianom w kolejnych dniach.
- obniżenie tempa procesów psychicznych i ruchu przejawiające się spowolnieniem tempa myślenia, osłabieniem pamięci, poczuciem pogorszenia sprawności intelektualnej, spowolnieniem ruchowym osiągającym niekiedy stan wycofania z aktywności, niechęci do wychodzenia z domu i wykonywania wysiłku. Czasami zamiast tego występuje niepokój ruchowy.
- zaburzenie rytmów biologicznych, zwłaszcza zaburzenie rytmu snu i czuwania, które występuje w dwóch wariantach: zwiększenie potrzeby snu lub znacznie zmniejszonej ilości snu nocnego z jego spłyceniem, częstym budzeniem się, wczesnym porannym budzeniem się i występowaniem koszmarów nocnych. Przejawem tych zaburzeń jest również dobowe wahanie nastroju z najgorszym samopoczuciem rano i polepszeniem nastroju wieczorem oraz u kobiet zaburzeniem miesiączkowania.
- lęk występuje jako wolno płynące doświadczenie, falująco nasila się.
Bez względu na przyczyny i rodzaj depresji najistotniejsze jest, aby osoba chora mogła znaleźć zrozumienie swojego stanu i czuć, że nie jest samotna z tym doświadczeniem. Ważne jest aby w sposób empatyczny pomóc jej zrozumieć przyczyny tego długotrwałego stanu i przeżyć je oraz znaleźć sens i perspektywę przyszłości. W ośrodku EGO zajmujemy się pacjentami przeżywającymi m.in. te dolegliwości z poszanowaniem indywidualnych przeżyć. Psychoanalityczne podejście do depresji zawiera rozumienie, że jest ona wywołana utratą wewnętrzną np. wyobrażenia o osobie bliskiej ( np. idealnej matki), o sobie ( jestem kochaną żoną, jestem docenianym pracownikiem). Praca terapeutyczna polega na głębszym rozumieniu tego, co się dzieje w osobie korzystającej z pomocy. Na towarzyszeniu jej przy wewnętrznej pracy, zrozumieniu i poukładaniu myśli, potrzeb i uczuć. Tak, aby stany depresji nie występowały z takim nasileniem i w konsekwencji aby ustąpiły.
|